به دلیل اندک بودن منابع شهد در طبیعت در بیشتر مواقع زنبوردار ایرانی قادر به تولید بیش از ۱۰ کیلوگرم عسل شهد به ازای هر کندو نخواهد بود. البته زنبورها در فصول کمبود شهد مقداری عسل برای تغذیه خود نیاز دارند که اگر همین مقدار ۱۰ کیلوگرم را در کندو باقی بماند عسلی برای خود تولید کننده باقی نمی‌ماند. بنابراین زنبورداران عسل شهد را برداشت می‌کنند و به زنبورها شربت می‌دهند.
مردم ما موضوع فوق را دیده‌اند یا شنیده‌اند و به همین دلیل تمام عسل‌های موجود در بازار را عسل شربت می‌شناسند و آنها را تقلبی قلمداد می‌کنند و لذا تمایل لازم نسبت به مصرف عسل را از خود نشان نمی‌دهند و حاضر نیستند بهای بیشتری برای عسل‌های موجود بپردازند. اما ما در این مقاله به مردم توصیه می‌کنیم که این چنین قاطعانه در خصوص نامرغوبیت عسل‌های تولیدی زنبورداران کشور قضاوت نکنند.
عسل طبیعی – عسل تقلبی
روش‌های تشخیص عسل طبیعی و تقلبی
- برای تشخیص عسل طبیعی از عسل تقلبی روش ساده تجربی وجود دارد که یکی از آنها ریختن عسل در آب سرد است که اگر طبیعی باشد حالت چسبندگی عسل حفظ می‌شود و خیلی سخت در آب حل می‌شود در حالی که عسل تقلبی به راحتی در آب حل خواهد شد.
- https://www.aparat.com/v/ck4K6
- روش دیگری که می‌توان تشخیص داد، رسوب کردن و کدر شدن عسل است. عسل طبیعی به دلیل داشتن دیاستاز بعد از مدتی ته‌نشین می‌شود و شکرک می‌زند و عسل مانند روغن نباتی سفت می‌شود.
- بهترین راه برای تشخیص طبیعی یا تقلبی بودن عسل روش آزمایشگاهی است کهخالص بودن عسل را نشان می‌دهد.
- عسل شکری به صورتی است که زنبوردار به جای شهد گل، شکر در اختیار زنبور می‌گذارد و آن عسل عطر و بوی گل را ندارد و وزن آن نسبت به عسل طبیعی کمتر است، احتمال آن وجود دارد که این عسل به دلیل اشباع آن از شکر، شکرک بزند ولی بلور‌های آن درشت از عسل طبیعی است.
